Patron

Czesław Janczarski, pseudonim Jan Antkiewicz (ur. 2 września 1911 w Hruszwicy na Wołyniu, zm. 19 maja 1971 w Warszawie) – poeta piszący dla dzieci, a także tłumacz z języka rosyjskiego.

W 1932 rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym uniwersytetu we Lwowie, od 1934 studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów nawiązał kontakt z Józefem Czechowiczem oraz autentystami z kręgu „Okolicy Poetów”.

Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa. W latach 1944-1946 uczył w szkole na Lubelszczyźnie, od 1946 mieszkał w Warszawie.

Pracował kolejno jako organizator zespołów „Żywego Słowa” (zespołów recytatorskich wyjeżdżających w teren) w wydawnictwie „Czytelnik” (1946-1950), jako członek zespołów redakcyjnych „Iskierek”, a potem „Świerszczyka” (1950-1955). Z Tadeuszem Kubiakiem oraz Bogdanem Ostromęckim pracował w latach 1955-1957 w redakcji poezji Polskiego Radia.

Jest twórcą dwutygodnika dla najmłodszych „Miś”. Od początku powstania tego pisma (1957) do końca swojego życia był również jego redaktorem naczelnym, jednak nadal współpracował z innymi tytułami, publikując dalej swoje wiersze w „Świerszczyku” i „Płomyczku”.

Jest twórcą literackiej postaci Misia Uszatka („misia z klapniętym uszkiem”), której plastyczny kształt wymyślił Zbigniew Rychlicki (wspólnie mieli prawa na tę postać). Miś Uszatek był bohaterem kilku książek Janczarskiego, oraz przeszło stu zrealizowanych w Se-ma-forze telewizyjnych dobranocek z niezapomnianym Mieczysławem Czechowiczem jako narratorem.

Pierwszy zbiorek liryków „Akwarelą” wydał w 1933 roku. W dwa lata później debiutował jako poeta dla dzieci w pisemku „Słonko”, redagowanym przez Janinę Porazińską. Od tej pory uprawiał równolegle obydwa nurty swojej twórczości. Dla dorosłych wydał 7 zbiorków poetyckich. Twórczość dla dzieci stanowiła jednak główny nurt jego pisarstwa. jest autorem około 75 książek dla dzieci i młodzieży, a także licznych przekładów i luźnych wierszy, publikowanych w większości w „Płomyczku”, „Świerszczyku” i „Misiu”. Tematyka książek Janczarskiego oscyluje wokół spraw najbliższych dziecku – jego codziennego życia i sytuacji w domu czy przedszkolu. Za twórczość dla dzieci otrzymał w 1957 Złoty Krzyż Zasługi, w 1958 – nagrodę miasta stołecznego Warszawy, a w 1960 nagrodę Prezesa Rady Ministrów.

Jego dzieła to:
* 1950 „Jak Wojtek został strażakiem”
* 1952 „Przedszkole na Kole”
* 1953 „Ślady”
* 1956 „Wesoły Florek”
* 1957 „Świerszczykowe nutki”
* 1957 „Kopciuszek”
* 1958 „Kto w lesie mieszka”
* 1958 „Gdzie mieszka bajeczka”
* 1959 „O królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach”
* 1960 „Przygody i wędrówki Misia Uszatka”
* 1960 „Srebrnogrzywek”
* 1961 „Mieszkanie Hani”
* 1962 „Abecadło przyrodnicze”
* 1963 „Co się wkoło zieleni”
* 1963 „Tygrys o złotym sercu”
* 1963 „Nowi przyjaciele Misia Uszatka”
* 1964 „Listy, listy, listy”
* 1964 „Gromadka Misia Uszatka”
* 1967 „Bajki Misia Uszatka”
* 1968 „Przedszkole Krysi i Jurka”
* 1970 „Zaczarowane kółko Misia Uszatka”

oraz pośmiertnie zbiór wierszy (w redakcji Elżbiety Brzozy)

* 1972 „Nasza ziemia i słońce”

 

 

<< powrót